W dniu 23 lipca 2010 r. w wieku 95 lat, odszedł na wieczną wachtę kontradmirał prof. zw. dr med. dr honoris causa WAM Wiesław Łasiński, chirurg, wybitny anatom, wieloletni lekarz morski [trałowce, okręty podwodne], Komendant 7 Szpitala Marynarki Wojennej w latach 1957-1965, Komendant Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi w latach 1965-1972.

Urodził się w grudniu 1915 r w Starym Sączu. Tam też ukończył szkołę powszechną i średnią. W 1933 roku składa dokumenty do Szkoły Podchorążych Sanitarnych i po pomyślnym zdaniu egzaminów, rozpoczyna studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1939 roku uzyskuje dyplom lekarza oraz stopień podporucznika. Po napaści Niemiec na Polskę, nie zdążył odbyć stażu klinicznego i „z marszu” zostaje skierowany do Kompanii Sanitarnej 26 Dywizji Piechoty. Podczas ciężkich walk nad Bzurą 18.09.1939 r dostaje się do niewoli. Przebywał kolejno w pięciu „oflagach” na terenie Niemiec, gdzie każdorazowo pełnił obowiązki obozowego lekarza. W międzyczasie pracował w szpitalach jenieckich w Koblencji i Trewirze, skąd ucieka do Francji. Niestety, ucieczka nie udaje się i zostaje osadzony w więzieniu Chalons nad Marną. Po wyzwoleniu przez wojska amerykańskie pracuje w szpitalu UNRRA w Badenii, lecząc jeńców wojennym. Po powrocie do kraju, początkowo pracuje w Klinice Chirurgicznej UJ w Krakowie, gdzie kończy rozpoczętą w obozowych warunkach pracę doktorską. W 1946 roku jako były lekarz wojskowy, zostaje powołany do służby w Marynarce Wojennej. Trafia do Gdyni, gdzie przez kilka lat był lekarzem Flotylli Trałowców, a następnie Szefem Służby Zdrowia Dywizjonu Okrętów Podwodnych. Na stanowiskach tych dał się poznać jako wyróżniający się oficer- lekarz, wykazujący dużą dbałość o zdrowie i stan wyszkolenia sanitarnego załogi. Podczas inspekcji ówczesnego Ministra Obrony Narodowej, Marszałka Żymierskiego we Flotylli Trałowców, ppor. dr med. Wiesław Łaciński, w drodze wyróżnienia zostaje doraźnie awansowany do stopnia kapitana. W 1950 roku przechodzi do 7 Szpitala Marynarki Wojennej w Gdańsku-Oliwie, gdzie początkowo jest asystentem, adiunktem a następnie Ordynatorem Oddziału Chirurgicznego. W okresie tym uzyskuje specjalizację II stopnia z chirurgii, medycyny morskiej i organizacji służby zdrowia. W 1956 roku obejmuje obowiązki Komendanta 7 Szpitala Marynarki Wojennej.

Jako Komendant, kmdr Wiesław Łasiński doprowadził Szpital do największego w jego dziejach rozkwitu, a opieka, jaką otaczał marynarskie środowisko stała na najwyższym w Trójmieście poziomie. Stały kontakt z placówkami Gdańskiej Akademii Medycznej, w której sam dorywczo pracował, zaowocowały stałymi konsultacjami, jakie Kierownicy Katedr i Klinik m.in. interny, chirurgii, laryngologii, okulistyki świadczyli na rzecz chorych Szpitala Marynarki Wojennej. Współpraca ta pozwoliła wielu lekarzom, na szkolenie specjalistyczne w klinikach i zakładach Gdańskiej Akademii Medycznej. W międzyczasie kmdr dr med. Wiesław Łasiński, na podstawie dorobku naukowego w zakresie chirurgii i anatomii prawidłowej, w oparciu o gremia naukowe Akademii uzyskał tytuł docenta, a następnie profesora nauk medycznych. W okresie tym brał ponadto czynny udział w procesie dydaktycznym Gdańskiej Uczelni, m.in. pełnił obowiązki prorektora ds. studenckich. Jako Komendant Szpitala MW dużą uwagę zwracał na służbową i pozasłużbową integrację środowiska lekarskiego. Jako „Góral” z urodzenia był wielkim entuzjastą narciarstwa, a jako marynarz był wspaniałym żeglarzem. Miał stopień sternika morskiego, wielokrotnie był organizatorem rejsów do wielu portów europejskich w ramach Jacht Klubu MW „Kotwica”.
Jako chirurg, w ramach zabezpieczenia medycznego operacji morskich, brał udział w wielu rejsach na okrętach szkolnych i bojowych Marynarki Wojennej m.in. na Szpitzbergen. Jako jeden z pierwszych, operował na morzu marynarza z ostrym zapaleniem wyrostka robaczkowego. Każdy rejs wykorzystywał do prowadzenia szkolenia sanitarnego załóg w różnych sytuacjach taktycznych na morzu. W oparciu o swoje doświadczenie lekarza okrętowego, opracował tak potrzebny wówczas podręcznik „Pierwsza pomoc rannym i chorym na okręcie” oraz kilka rozdziałów do „Podręcznika medycznego kapitana statku”.
Jako Komendant 7 Szpitala Marynarki Wojennej prof. Łasiński dał się poznać jako człowiek mocnego charakteru. W pracy był surowym i wymagającym, ale zawsze życzliwym i bardzo sprawiedliwym przełożonym. Kształtował pozytywnie charaktery podwładnych ich umysły i życiowe postawy. Wielu młodym, zdolnym ludziom, stojącym bezradnie u progu samodzielnego, dorosłego życia pomógł podjąć właściwe decyzje (kierunek studiów) i wskazał perspektywy ich dalszego rozwoju zawodowego. Nigdy się nie zawiódł.
W 1965 roku kmdr prof. dr med. Wiesław Łasiński podejmuje trudną decyzję, przejścia na stanowisko Komendanta WAM. Z perspektywy czasu należy stwierdzić, iż tę decyzję Szefa Departamentu Służby Zdrowia MON należy uznać za wysoką ocenę wystawioną całej służbie Zdrowia Marynarki Wojennej. Po odejściu na to prestiżowe, stanowisko i awansie do stopnia gen. bryg. prof. Łasiński nigdy nie zdjął marynarskiego munduru i nie przerwał kontaktów z marynarskim środowiskiem. Obowiązki Komendanta Wojskowej Akademii Medycznej sprawował przez 7 lat. W tym okresie ta prężnie rozwijająca się uczelnia medyczna mogła poszczycić się wieloma znaczącymi sukcesami, zarówno na polu organizacyjnym, klinicznym jak i kadrowym. Dzięki przychylności Rektora-Marynarza, wielu lekarzy MW uzyskało na Radzie Wydziału Lekarskiego WAM stopnie naukowe doktorów i doktorów habilitowanych, obejmując później samodzielne stanowiska w wojskowej i cywilnej służbie zdrowia. W 1976r. pozostając w uczelni profesor Łasiński przechodzi na stanowisko Komendanta Instytutu Nauk Podstawowych i Szefa Katedry Anatomii Prawidłowej. Na stanowisku tym dał się poznać jako znakomity dydaktyk, obdarzony niepospolitym darem wymowy i grafik. Należy przy tym wspomnieć, iż był wspaniałym znawcą łaciny i greki, doskonale władał językiem francuskim, angielskim i niemieckim. Na stanowisku Komendanta Instytutu pozostawał do momentu przejścia na emeryturę tj. do 1984r. Cały czas nadal aktywnie pracował w wielu krajowych i zagranicznych stowarzyszeniach naukowych. Pod kierunkiem profesora Łasińskiego zostały przeprowadzone trzy przewody habilitacyjne, oraz jedenaście przewodów doktorskich. Dziesiątki recenzji profesorskich, habilitacyjnych i doktorskich pomnaża dorobek w zakresie kształcenia pracowników nauki i lekarzy. Jego dorobek naukowy to ponad 150 cennych publikacji, w tym wiele podręczników. Ukoronowaniem doświadczeń całego życia zarówno teoretyka, jak i klinicysty chirurga jest monumentalne, wielotomowe dzieło życia „Anatomia topograficzna i stosowana” oraz „Anatomia dla stomatologów”. Wśród licznych, orderów i odznaczeń, jakimi za swą wieloletnią służbę w WP Jubilat został uhonorowany, należy wymienić Krzyż Komandorski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi. Do końca życia za szczególnie cenne uważał: medal „Za Zasługi dla Marynarki Wojennej”, Złotą Odznakę „Zasłużony Pracownik Morza”, Medal za Zasługi dla Województwa Gdańskiego.

Kontradmirał prof. zw. dr med. Wiesław Łasiński przeszedł wszystkie szczeble kariery zawodowej i naukowej. Był świadkiem rozwoju wojskowej służby zdrowia w okresie przedwojennym. Z honorem spełnił swój żołnierski obowiązek wobec ojczyzny w kampanii 1939r. W niewoli niemieckiej spieszył z lekarską pomocą towarzyszom niedoli. Był urodzonym żołnierzem, wychowanym na wzorcach niepodległościowego patriotyzmu, zawsze życzliwym dla chorych lekarzem, otwartym i sprawiedliwym wychowawcą. Był dociekliwym lekarzem, humanistą, erudytą, człowiekiem o wszechstronnych zainteresowaniach. Zawsze nienaganna postawa, pełne godności i honoru zachowanie, dbałość o mundur oficera MW, który nosił do okresu przejścia na emeryturę, świadczy o wysokim morale Admirała, wyniesionym z patriotycznego domu, Szkoły Podchorążych Sanitarnych i wieloletniej służby w Marynarce Wojennej. Profesor Łasiński służbę w Marynarce Wojennej traktował jako los szczęścia, szczególne wyróżnienie i zawsze z największym szacunkiem i podziwem odnosił się do ludzi morza i ich codziennych zmagań z żywiołem. Uznając przedwojenną zasadę o neutralności politycznej żołnierzy nigdy nie należał do jakiejkolwiek partii politycznej. Jest zaliczany do uczonych światowego formatu w zakresie anatomii.

Kontradmirał prof. Wiesław Łasiński był członkiem Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej RP. W dniu 14 maja 2005 roku VII Walny Zjazd podjął Uchwałę nadającą kontradmirałowi Wiesławowi Łasińskiemu tytuł Honorowego Członka Stowarzyszenia.
W 2005 roku na wniosek Koła Nr 8 [lekarzy i farmaceutów] Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej wydano medal okolicznościowy z okazji 90 rocznicy urodzin Profesora, który Jubilat bardzo wysoko sobie cenił.

Z głębokim smutkiem i żalem żegnamy naszego, mistrza i nauczyciela, który mimo kalectwa, które go dotknęło, gdyż kilka lat temu utracił wzrok, do końca zachował pogodę ducha, optymizm i życzliwość dla przyjaciół i kolegów, szczególnie z marynarskiego środowiska. Zmarł 23 lipca 2010 r. Po pożegnaniu w Kościele Garnizonowym w Łodzi, pogrzeb odbył się 31.07.2010 na cmentarzu w Starym Sączu, gdzie pochowano Kontradmirała Profesora w grobie rodzinnym.

Cześć Jego pamięci!

Opracował: Kazimierz Dęga