Władysław Monkiewicz urodził się 16 września 1933 roku w Nowych Trokach (obecnie Litwa). Po ukończeniu szkoły podstawowej i średniej w lipcu 1952 roku rozpoczął naukę na Wydziale Pokładowym OSMW w Gdyni, które ukończył w październiku 1956 roku otrzymując stopień podporucznika marynarki.
Jako młody oficer skierowany został na Hel, gdzie objął obowiązki pomocnika d-cy dz. o. I na ORP „Burza”. Następnie dowodził małym ścigaczem. Po ukończeniu w maju 1958 r. KDO powrócił do Helu na stanowiska związane z dywizjonem dozorowców i dużych ścigaczy dochodząc w 1967 r. do stanowiska szefa sztabu 11 dDS 9 Flotylii Obrony Wybrzeża. W latach 1971 do 1973 studiował w WSMW. Po otrzymaniu tytułu oficera dyplomowanego wrócił do 9. FOW, gdzie w grudniu objął obowiązki dowódcy 11 Dywizjonu Ścigaczy. Po pięciu latach, w 1978 roku przeniesiony został do WSMW, gdzie objął obowiązki zastępcy ds. szkolenia Komendanta Wydziału Dowódczo-Sztabowego.
Na emeryturę odszedł we wrześniu 1991 roku w stopniu komandora.
Odznaczony był Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz medalami resortowymi.
Kmdr Władysław Monkiewicz był od czerwca 1992 roku członkiem Koła nr 1 Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej RP. Od 2011 roku choroba nie pozwoliła mu na dalszą aktywną działalność
w Stowarzyszeniu.
W imieniu SOMW RP i kolegów pożegnał nad grobem komandora Monkiewicza prezes Koła Nr 1 adm. floty Marek Brągoszewski mówiąc w zakończeniu, że oficer nie umiera, oficer morski odchodzi na wieczna wachtę.
Odchodzącego pożegnał również dzwon okrętowy wybijając 4 i pół szklanki, potwierdzając wierność banderze Marynarki Wojennej, prawość i niezawodność koleżeńską komandora Władysława Monkiewicza.
Cześć Jego Pamięci!
gs
