Pomnik gen. J. Hallera znajduje się przy kaplicy Matki Boskiej Zwycięskiej, w której tradycyjnie odprawiana jest msza święta w intencji poległych w boju żołnierzy. Po mszy św. następuje składanie kwiatów poprzedzane przemówieniami miejscowych władz oraz zaproszonych gości.
W tym roku w uroczystości udział wzięli przedstawiciele miejscowych władz miasta i starostwa Wołomina: wicestarosta Wołomina Robert Szydlik, z-ca naczelnika Wydziału Obsługi Starostwa Wołomin Andrzej Fuśnik. Marynarkę Wojenną reprezentowała z-ca d-cy dywizjonu ds. wychowawczych Zabezpieczenia Hydrograficznego Mar. Woj. RP pani kmdr ppor. Katarzyna Bober.
W imieniu Stowarzyszenia Oficerów Mar. Woj. RP kwiaty złożyła delegacja w składzie: kmdr Józef Polański, kmdr por. Janusz Gorbatowski – członek Zarządu Koła nr 7 oraz kpt. mar. Witold Ginter.
W imieniu Szkoły im. Marynarki Wojennej kwiaty złożyła dyrektor szkoły pani mgr Anna Rakoczy. Uczestniczyli również przedstawiciele Ligi Morskiej i Rzecznej, kombatanci, młodzież szkolna i lokalne społeczeństwo.
Kmdr por. J. Gorbatowski w swoim wystąpieniu podkreślił heroizm, patriotyzm i wolę zwycięstwa żołnierzy polskich w Bitwie Warszawskiej, która była przełomowa dla odzyskania niepodległości Polski. Zwycięstwo Polski było możliwe m. innymi przez złamanie przez polskiego geniusza od deszyfrażu
z Wywiadu Wojskowego szyfrów strony rosyjskiej już w 1919 roku. Porucznik Jan Kowalewski odczytywał rozkazy i wytyczne strony rosyjskiej dotyczących planów zaatakowania Polski przez Armię Czerwoną. Na tej podstawie gen. Tadeusz Rozwadowski oraz płk Ludwik Piskor i sztab polski opracowali plan kontruderzenia, które zatwierdził do wykonania Józef Piłsudski. Bohaterstwo żołnierza polskiego, wola zwycięstwa nad wrogiem dała spodziewany efekt. Pycha strony radzieckiej przyniosła im historyczną klęskę. Upokorzenie wielkiej Rosji radzieckiej stało się zakompleksioną zadrą w stosunkach polsko-rosyjskich, rzutujących na mordy na polskich oficerach w okresie II wojny światowej i trwa do dnia dzisiejszego.
Uroczystość ta to przypomnienie, że Zaślubiny Polski z Morzem były zwieńczeniem walki Narodu polskiego o odzyskanie niepodległości i dostępu do morza. Zaślubiny, które odbyły się w Pucku w 1920 roku powtórzono w 1945 roku w Kołobrzegu, gdyż Polska uzyskała dużo szerszy dostęp do Bałtyku. Dwukrotne zaślubiny z Morzem Bałtyckim wyczerpały limit i nie powinno już być sytuacji, aby
w przyszłości – po raz – trzeci lub kolejny trzeba było przysięgać wierność naszemu morzu.
Kontradmirał K. M. Głowacki