Piotr Bigaj urodził się 26.01.1929 r. w Libiążu, woj. krakowskie (ob. małopolskie), gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował jako tokarz w Fabryce Lokomotyw
w Chrzanowie. Od 1945 r. uczył się w Gimnazjum Ogólnokształcącym w tym mieście i ukończył naukę
w roku 1948. W okresie 1949-listopad 1950 r. pracował w Gminnej Spółdzielni w Libiążu jako księgowy. W dniu 15.11.1950 r. został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w Marynarce Wojennej
i skierowany na kurs sterników w Ośrodku Szkolenia Specjalistów Morskich w Ustce. W roku następnym, 16.08., rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni na Wydziale Pokładowym. Naukę ukończył jako prymus 2.10.1955 r. w stopniu podporucznika mar. Z dniem 2.11.1955 r. rozpoczął służbę w Dywizjonie Niszczycieli w Gdyni na stanowiskach dowódcy działu nawigacyjnego kolejno OORP „Burza", „Błyskawica" i „Grom". Od 6.05.1959 r. pełnił służbę w Sztabie Głównym MW jako pomocnik
i starszy pomocnik szefa wydziału w Oddziale Szkolenia, potem, 26.05.1964 r. przeniesiony na stanowisko zastępcy dowódcy szkolnego żaglowca WSMW ORP „Iskra", a 27.06.1966 r. objął jego dowództwo. Funkcję tę pełnił do dnia 6.11.1970 r.
W okresie dowodzenia okrętem odbył rejsy kurtuazyjno-szkoleniowe z podchorążymi I roku Wydz. Pokładowego (Dowódczego): w 1966 r. do Nantali (Finlandia), Rygi, Sztokholmu i Tallina; w 1967 r. do Kopenhagi, Le Havre i Bergen; w 1968 r. do Warnemunde i Kłajpedy; w 1969 r. do Goeteborga, Kotki
i Leningradu; w 1970 r. rejs na M. Śródziemne do Algieru i Oranu. Oprócz podchorążych WSMW na żaglowcu ORP „Iskra" szkolono i odbywali rejsy studenci gdańskich uczelni, członkowie Ligi Obrony Kraju i Związku Harcerstwa Polskiego, działacze kultury i nauczyciele, elewi Podoficerskiej Szkoły Zawodowej z Elbląga, elewi z Centrum Szkolenia Specjalistów Marynarki Wojennej w Ustce, kadeci Szkoły Chorążych Marynarki Wojennej z Gdyni i oficerowie CSSMW Ustka.
Dnia 7.11.1970 r. przeniesiony do Oddziału Kartograficznego DMW na stanowisko starszego pomocnika szefa wydziału a od 1.06.1973 r. pełnił funkcję szefa tego wydziału w tym samym Oddziale, aż do zakończenia zawodowej służby wojskowej z dniem 12.05.1980 r. w stopniu komandora porucznika.
W roku 1965 ukończył studia na Wydziale Transportu Morskiego Wyższej Szkoły Ekonomicznej
w Sopocie, uzyskując dyplom magistra ekonomii transportu morskiego, a w 1969 r. studia zaoczne
w WSMW na Wydziale Pokładowym z dyplomem inżyniera nawigatora. Od 1958 r. był czynnym członkiem Jacht Klubu MW „Kotwica", potem jego członkiem honorowym. Przez kilka kadencji był także członkiem Zarządu i przewodniczącym Sądu Klubowego JK MW „Kotwica". Pływał na jachtach jako kapitan i uczestniczył w szkoleniu żeglarskim. Startował również w regatach żeglarskich na jachtach pełnomorskich w Polsce i zagranicą, zdobywając czołowe miejsca. W 1964 r. zdobył wicemistrzostwo Polski na jachcie s/y „Hetman" w I klasie jachtów pełnomorskich, a w 1974 r. wicemistrzostwo Polski na jachcie s/y „Kapitan" w II klasie JOR. Posiadał stopień jachtowego kapitana żeglugi wielkiej i stopień instruktora żeglarstwa.
Po przejściu do rezerwy w 1980 r. przez rok był kapitanem żaglowca „Pogoria", a następnie przez 10 lat oficerem pokładowym na statkach handlowych armatorów zagranicznych. W okresie 1.07.1994-30.04.2010 r. pracował na Uniwersytecie Gdańskim jako kapitan statku naukowo-badawczego „Oceanograf-2".
Odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym
i Srebrnym Medalami „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny", Medalami Złotym, Srebrnym i Brązowym „Za Zasługi dla Obronności Kraju", Medalem „Za Zasługi dla Marynarki Wojennej", Złotą Odznaką Jacht Klubu MW „Kotwica", Złotą Odznaką Polskiego Związku Żeglarskiego, Odznaką Honorową „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej", Srebrną Odznaką „Zasłużony Pracownik Morza", Odznaką Honorową - Krzyż Ligi Morskiej i Rzecznej „Pro Mari Nostro".
Jak sam napisał o służbie na żaglowcu ORP „Iskra"........”Pływanie na żaglowcu ORP "Iskra" wyrabiało cechy psychofizyczne, które były niezbędne w pracy na morzu i sprawność fizyczną. Walka z żywiołem morskim umacniała odporność psychiczną, wyrabiała wytrwałość, odwagę, koleżeństwo, wiarę w siebie
i swoje siły. Pływanie było szkołą charakterów i kto przeszedł przez tą szkołę pozytywnie, stawał się prawdziwym wilkiem morskim”.
Szanowna Rodzino śp. komandora Piotra Bigaja. Szanowni Zebrani.
Żegnamy dziś z żalem wybitnego oficera MW i Marynarza.
Córkom Jolancie z Wnuczką Beatą
i Agnieszce oraz Synowi
Andrzejowi z Małżonką w imieniu Stowarzyszenia Oficerów
Marynarki Wojennej RP składam serdeczne wyrazy współczucia.
Drogi Przyjacielu Piotrze nigdy Cię nie zapomnimy.
CZEŚĆ TWOJEJ PAMIĘCI!
