Kazimierz M. Głowacki urodził się 16 lipca 1940 roku w Skarżysku – Kamiennej. Po ukończeniu szkoły podstawowej, średniej i zdaniu matury, od 1956 roku pracował w Zakładach Metalowych w rodzinnym mieście. Od 1960 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową w pułku czołgów w Lidzbarku Warmińskim. W roku 1962 ukończył w Pile Podoficerską Szkołę Samochodową, po czym rozpoczął studia na Wydziale Pokładowym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni, który ukończył z trzecim wynikiem. Po promocji w 1966 roku w stopniu podporucznika marynarki służył w dywizjonie niszczycieli na ORP „Błyskawica” dowodząc działem okrętowym I – nawigacyjnym. Po roku przeniesiony na ORP „Grom”, awansowany na stopień porucznika marynarki wyznaczony został na stanowisko flagowego nawigatora dywizjonu niszczycieli.
W 1969 roku rozpoczął specjalistyczne szkolenie w Ośrodku Szkolenia Zarządu II Sztabu Generalnego WP w Warszawie, po ukończeniu którego był starszym pomocnikiem szefa Oddziału Organizacyjno-Szkoleniowego w tym Zarządzie oraz starszym radcą ds. językowych. W latach 1971- 1973 pełnił funkcję eksperta do spraw morskich Attachatu Wojskowego przy ambasadzie PRL w Waszyngtonie. Po powrocie do kraju pracował st. oficerem w Zarządzie II Sztabu Generalnego W.P. Od 1979 roku, już w stopniu komandora podporucznika był zastępcą attache wojskowego w Ottawie. W 1983 roku objął w Warszawie w Zarządzie II stanowisko zastępcy szefa Oddziału Organizacyjno-Szkoleniowego. W latach 1986 - 1990 był attache wojskowym, morskim i lotniczym przy ambasadzie R.P. w Londynie.
Od 1991 do 1993 roku kmdr K. M. Głowacki pełnił obowiązki zastępcy szefa kontrwywiadu wojskowego w Inspektoracie Wojskowych Służb Informacyjnych. W 1992 roku ukończył w Rzymie kurs w NATO DEFENSE COLLEGE. Od 1993 do 1995 roku był szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego. W latach 1996-1997 był szefem WSI otrzymując etat generała broni. W tym okresie awansowany został na stopień kontradmirała.
W stan spoczynku odszedł 15 lipca 2000 roku, osiągając ustawowy wiek emerytalny.
W okresie służby wojskowej odznaczony był: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz medalami resortowymi.
30 stycznia 2001 roku zostało zarejestrowane w sądzie w Warszawie Koło nr 7 Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej RP, którego inicjatorem założenia i pierwszym prezesem został admirał Kazimierz M. Głowacki. W skład Koła weszli oficerowie mieszkający na terenie garnizonu warszawskiego. Funkcję prezesa przekazał następcy w marcu 2015 roku, ale pozostał „Starszym na redzie Koła nr 7”.
Admirał K. Głowacki był organizatorem, współorganizatorem i zaproszonym gościem szeregu uroczystości gdzie reprezentował Stowarzyszenie Oficerów MW m.in.: odsłonięcie pomnika w 93 rocznicę Odzyskania Niepodległości w Skarżysku-Kamiennej, poświęcenie pomnika Ligi Morskiej i Rzecznej w Białołęce, wręczenie w Smogorzewie szabli od Stowarzyszenia księdzu Wierzbickiemu, opiekunowi pomnika żołnierzy z 1939 roku, udział w regatach żeglarskich na Zalewie Zegrzyńskim a także składanie wieńców na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie z okazji uroczystości i świąt państwowych. Z inicjatywy Koła Nr 7 i przy współudziale finansowym członków Koła trzykrotnie zorganizowano wycieczki młodzieży szkół warszawskich do Trójmiasta w tym do Marynarki Wojennej oraz rejs na „Pogorii” na Morze Śródziemne. Od wielu lat Koło nr 7 utrzymuje ścisłe kontakty ze szkołami w Wołominie i Zielonce oraz w Radości i Wawrze.
XII Walny Zjazd na wniosek Zarządu Głównego 18 kwietnia 2015 roku nadał kontradmirałowi Kazimierzowi M. Głowackiemu godność honorowego członka Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej R.P.