Igor Wasilewski urodził się 4 marca 1935 r. w Wilnie w rodzinie urzędnika państwowego. Ojciec zginął w czasie wojny. W 1946 r. repatriowany z matką i dwojgiem młodszych braci na Ziemie Odzyskane do m. Mirsk na Dolnym Śląsku. Tam ukończył szkołę podstawową a Liceum Ogólnokształcące w Lwówku Śląskim.
W roku 1955 ukończył Oficerską Szkołę Marynarki Wojennej w Gdyni w stopniu podporucznika marynarki i z dyplomem technika mechanika okrętowego skierowany został do służby w 1. Brygadzie Okrętów Podwodnych na stanowisko oficera mechanika na ORP „Kujawiak”. W brygadzie służbę pełnił od 1955 do 1974 roku pełniąc obowiązki na stanowiskach: dowódca działu okrętowego VI, flagowy oficer elektryk brygady, zastępca dowódcy 1. BOP ds. Technicznych oraz zastępca d OP ds. Technicznych (po reorganizacji w 1971 r.).
Służąc na okrętach podwodnych kmdr I. Wasilewski systematycznie dokształcał się zaocznie i wieczorowo, uzupełniając studia inżynierskie a następnie ukończył studia magisterskie w WSMW.
W 1974 r. wyznaczony został na stanowisko zastępcy dowódcy 3. Flotylli Okrętów ds. Techniki i Zaopatrzenia i funkcję tę pełnił 10 lat. W okresie tym przyjmowano w skład 3. FO wiele nowych jednostek torpedowych, rakietowych i rozpoznawczych wdrażając je do eksploatacji, co było podstawowym wieloletnim zadaniem służb technicznych flotylli.

Od 1984r. kmdr I. Wasilewski rozkazem Ministra Obrony Narodowej został przeniesiony do pracy poza wojskiem – na stanowisko naczelnika Wydziału Morskiego Ministerstwa Handlu Zagranicznego, a następnie na Dyrektora Biura Morskiego Centralnego Zarządu Inżynierii MHZ i z kolei do centrali handlu zagranicznego PHZ „Cenzin”. Na stanowiskach tych kierował całokształtem polskiej współpracy z zagranicą w zakresie handlu sprzętem morskim, okrętami i statkami specjalnego przeznaczenia tj. dla marynarki wojennej, głównie krajów RWPG i trzeciego świata. Osobiście kierował negocjacjami i z upoważnienia rządu zawierał kontrakty z zagranicznymi dostawcami okrętów i uzbrojenia dla naszej Marynarki Wojennej: m.in. na import nowego okrętu podwodnego proj. 877 ORP „Orzeł III”, niszczyciela rakietowego pr. 61 MP ORP „Warszawa II” , okrętów podwodnych proj. 641 ORP „Dzik II ” , ORP „Wilk II” i innych. W eksporcie okrętów wojennych i pomocniczych jednostek specjalnego przeznaczenia budowanych w Polsce w latach 1980-tych współpracował ze wszystkimi polskimi stoczniami morskimi. Był to okres najefektywniejszego polskiego eksportu okrętów wojennych i statków specjalnych.
Pod koniec 1991 r., po 40 latach służby wojskowej Igor Wasilewski w stopniu komandora przeniesiony został do rezerwy. Do 1993 r. pracował jeszcze w PHZ „Cenzin ” w Warszawie jako szef Delegatury w Gdyni.
Komandor Igor Wasilewski w okresie 40-letniej służby wojskowej był wielokrotnie odznaczany. Najważniejsze odznaczenia to: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; Złoty, Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi; Złoty, Srebrny i Brązowy Medal „Siły Zbrojne Służbie Ojczyzny”; Złoty i Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”; Złoty Medal „ Za Zasługi dla Marynarki Wojennej”; Złota i Srebrna Odznaka „Zasłużony Pracownik Morza”; Złota Odznaka „Zasłużony Pracownik Handlu Zagranicznego”.

W latach 1993-2008 I. Wasilewski kierował w Gdyni prywatną firmą - PHZ „Wasmar”. Przedsiębiorstwo to specjalizowało się w imporcie sprzętu morskiego dla Marynarki Wojennej i polskich Stoczni, a głównie silników okrętowych i części zamiennych dla okrętów produkcji rosyjskiej, eksploatowanych w Polsce.
Od końca lat 90-tych XX wieku działał aktywnie społecznie w organizacjach wojskowych i cywilnych m.in. takich jak: Bractwo Okrętów Podwodnych oraz Stowarzyszenie Oficerów Marynarki Wojennej RP. Od VI Walnego Zjazdu SOMW RP był członkiem Zarządu Głównego a przez dwie ostatnie kadencje tj. od 24 marca 2007 do 18 kwietnia 2015 roku był wiceprezesem Zarządu Głównego.
XII Walny Zjazd na wniosek Zarządu Głównego nadał 18 kwietnia 2015 roku komandorowi Igorowi Wasilewskiemu godność członka honorowego Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej RP.